Washington D.C.

Vandaag bijtijds opgestaan om vroeg te kunnen vertrekken naar Washington, onze laatste bestemming van deze vakantie. Het ontbijt stelde toch niets voor, dus we waren snel klaar. Uiteraard was het onderweg wel behoorlijk druk, zeker in Washington zelf, maar om een uur om 10 arriveerden we dan toch bij het Capitol Skyline Hotel en kon ons bezoek aan deze prachtige stad beginnen.

Op 1,1 mijl lopen lag het Capitool, dus dat was lekker dichtbij. Uiteraard de nodige foto's en selfies gemaakt, maar daarna eerst naar de aangrenzende gebouwen Library of Congress en US Supreme Court, waarvan we de eerste ook van binnen bekeken hebben, was weer schitterend! Het Capitool gaan we morgenochtend nog van binnen bekijken, gezien de afstanden en de tijd die we vandaag hebben voor de rest.

Via de Mall leek het maar een klein stukje naar het 170 meter hoge Washington monument, gemaakt van 36.000 brokken graniet en marmer, maar het was toch nog 1,7 km en het inmiddels alweer bloedheet. Maar het uitzicht dat we daar hadden op het Capitool aan de ene kant en het Lincoln Memorial aan de andere kant was fantastisch.

En ja, dat Lincoln Memorial moesten we natuurlijk ook zien, dus hup, nog eens 1,5 km ertegenaan gegooid, maar ook weer alle moeite waard. Gezeten in zijn neoklassieke tempel kijkt Lincoln uit over het spiegelende oppervlak van een vijver, waar het Washington Monument prachtig in weerspiegeld werd. Die Amerikanen weten wel hoe ze mensen moeten vereren hoor!

Inmiddels was mijn kleur van lichtroze, naar rood, naar pimpelpaars opgelopen en had ik het niet meer van de hitte, maar we moesten natuurlijk ook nog naar het Witte Huis. Dus de stoute schoenen maar weer aan en van schaduw tot schaduw op weg naar de residentie van (nu nog) president Obama. Je kon er niet echt dichtbij komen, overal was heel veel bewaking aanwezig, maar we hebben er nog wel wat plaatjes en selfies geschoten.

Via de Mall weer terug richting het hotel, ik kon er op een gegeven moment echt niet meer van genieten, zo heet had ik het en zo moe waren mijn benen. Halverwege daarom nog een bezoek gebracht aan het National Air and Space Museum, net als alle andere musea gewoon gratis toegankelijk. Dit is een van de populairste musea ter wereld en is onderdeel van de beroemde Smithsonian musea aan de Mall. Daar was het niet alleen heerlijk koel, maar ook heel indrukwekkend met levensgrote vliegtuigen die in diverse supergrote hallen hangen en staan. We hebben lang niet alles gezien, maar ik kon er weer even tegen en heb de rest van de terugweg naar het hotel kunnen volbrengen. Ik kan me niet herinneren ooit zo moe geweest te zijn!

Na een rustpauze in het hotel zijn we rond 7 uur gaan eten bij Subway. Onderweg stonden er al veel agenten het verkeer te regelen en het werd alsmaar drukker en luidruchtiger. Bleek er een baseball stadion te zijn waar iedereen op weg was naar de wedstrijd tussen de Phillies en de Washington Nationals. Allemaal gezelligheid, met oa een bandje dat langs de weg stond te spelen en later een groep trompetterende mensen, waaronder een jong knulletje, hartstikke leuk om mee te maken. De Phillies hebben trouwens gewonnen met 11-14 dus de fans zullen niet al te blij zijn geweest.

Na het eten toch nog maar even terug naar het Capitool, om hem verlicht op de foto te zetten, anders zouden we daar later misschien spijt van krijgen. Daarna gauw lekker douchen en al het zout eraf spoelen, ik heb nog steeds een rood hoofd, misschien ben ik wel verbrand. Nu lekker slapen, ons laatste nachtje in de States, morgenochtend dus nog even het Capitool van binnen bekijken en dan om 13 uur richting vliegveld.

Het was een zeer vermoeiende, warme dag, maar wat een prachtige stad is dit, echt een super afsluiting van een geweldige vakantie.