Dag 7 Prambanan en omgeving

Vanochtend om 4 uur werd ik al weer wakker van de moskee, wat een achterlijk gedoe is dat toch, wie gaat er nou om die tijd naar de moskee om te bidden. Ze kunnen beter moderne moslims zijn zoals onze reisleider Chris, die slechts 1 x per dag gaat bidden om 12 uur 's nachts en dan buiten, want anders moet zijn gebed eerst door het plafond en door het dak en dat duurt veel te lang volgens hem.
We hebben vandaag een druk programma. We vertrokken vanochtend om 7 uur en om 7:10 uur zaten we al een batik schilderij te knutselen. Vanavond krijgen we het resultaat in het hotel uitgereikt. Ook de studio van de kunstenaar zelf en van zijn leerlingen bezocht.
Daarna weer de bus in op weg naar het paleis van de sultan, waar we echter vandaag niet in konden omdat het door het Suikerfeest gesloten is. En we zijn ook net te vroeg voor de ceremonie, maar daar is niemand rouwig om, het is warm. Terug naar de bus lopen we nog even langs een moskee voor een fotomomentje. De volgende activiteit was een bezoek aan een leerfabriek, Denise heeft er nog een leren armbandje gekocht dat op haar maat gemaakt wordt en vanavond in het hotel wordt afgeleverd.
Toen was het tijd om de Prambanan te bezoeken. We kregen weer een gids die 'vloeiend' Nederlands sprak en hij leidde ons rond over dit prachtige complex. Voor de mensen die het interessant vinden volgt hieronder nog een stukje informatie:

Prambanan is het grootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex in Indonesië. Prambanan betekent: "veel priesters". In de reliëfs worden ze afgebeeld met een lange baard. De Prambanan ligt op Centraal-Java, ongeveer 18 km ten oosten van Jogjakarta, aan de weg naar Solo. De belangrijkste van deze tempels is de Lara Jonggrang, vaak ten onrechte aangeduid als "de Prambanan".
De tempels zijn ongeveer 850 n.Chr. gebouwd door onder andere Rakai Pikatan, een Shivaïtische koning uit de tweede Mataram-dynastie. Korte tijd nadat het complex was voltooid, werd het verlaten en begon het te vervallen.
Pas vanaf 1893 werd het plateau van het middencomplex weer uitgegraven. De reconstructie van het complex begon in 1918 en is nog steeds niet gereed. De renovatie van het hoofdgebouw werd pas in 1953 voltooid, omdat het bijna onmogelijk is de originele stenen terug te vinden: vaak zijn ze ontvreemd en hergebruikt op verafgelegen plaatsen. Een tempel zal slechts worden herbouwd als 75% van het originele steenwerk beschikbaar is. Mede daardoor is van de meeste kleinere tempeltjes nog steeds niet meer te zien dan de muurtjes van de fundering.
Bij de aardbeving op Midden-Java in 2006 is het herbouwde Prambanan-complex opnieuw ernstig beschadigd geraakt. Na deze aardbeving is het complex een tijd gedeeltelijk gesloten geweest voor het publiek. Inmiddels is het grootste gedeelte van het tempelcomplex weer hersteld en opengesteld voor publiek.

Daarna was het tijd voor de lunch, ook weer heerlijk dit keer, met zoetwatervis waarvan ons de naam even ontschoten is en nog veel andere lekkere hapjes. Het restaurant was prachtig gelegen met mooie vijvers en tuinen eromheen. Daarna ging een groot deel van de groep de omgeving van Prambanan per fiets verkennen. We fietsten door kleine dorpjes en langs rijstvelden, en uiteraard liep iedereen weer uit om Hello te roepen naar al die vreemde blanke Hollanders. Het was echt een leuke manier om het dagelijks leven van de lokale bewoners te leren kennen!

In de bus terug naar het hotel kwam de uitschuif vliegenmepper van Loes nog van pas toen er een eng beest om Denise heen vloog, die heeft het niet overleefd. Vanavond vroeg naar bed waarschijnlijk want morgen gaat de wekker al om half 5, om 5 uur ontbijten en om half 6 vertrekken voor de volgende treinreis naar Batu/Malang.