Dag 12 Inkwenkwesi Game Reserve

Zoals gisteren al aangekondigd, hebben we voor vandaag toch nog een safari geboekt. Dit wordt dus echt de laatste, op de walvis safari na dan. Het Inkwenkwesi Game Reserve is een klein privé park van 7x14 km, en staat vooral bekend om zijn witte leeuwen.
Bij het ondertekenen van de papieren (dat je op eigen risico meedoet) staat een papegaai, die niet zo blij was met Hermans vinger in de kooi en hem daarom maar in zijn vinger beet. Au, au, gelijk ontsmetten en een pleister erover, als dat maar goedkomt, hihi ;-)

Het is een hobbel de bobbel off-road weg, waar de Sani Pass bijna vlak bij lijkt, dus wederom een African massage.
De ranger vertelt ook eea over de planten en struiken in het park. We zien een parasiet plant in een boom, de mistletoe, een soort Viagra. De acacia plant is goed tegen kiespijn.
We zien ook hele mierennesten in de bomen en drie giraffen.
Maar dan gaat ineens de motor erg roken, er blijkt iets kapot te zijn, dus er wordt een nieuwe wagen opgeroepen. In de tussentijd mogen we gewoon uitstappen vlakbij drie wildebeesten. Lekker een biscuitje gegeten en de mannen hebben hun spoor uitgezet in de bush. Even later kwam de nieuwe jeep en konden we weer verder. Helaas hingen in deze wagen de flappen achterin wel 20 cm naar beneden, waardoor we niet veel zagen. Gelukkig kon ook dat verholpen worden.
Het hoogtepunt van de dag was natuurlijk het bezoek aan de witte leeuwen en hun welpjes. Hiervoor moesten we wel eerst hekken door, ter bescherming van de leeuwen zelf tegen stropers, maar dat gaf wel een beetje een Beekse Bergen idee. Daarom hadden we natuurlijk ook 95% garantie dat we ze zouden zien. Maar dat nam het plezier niet weg toen we ze zagen, heel mooi en indrukwekkend. En die welpjes waren zo schattig! We hebben weer prachtige foto’s kunnen maken.
Op de weg terug zat nog een mannetjes buffel achter schermen, die ze gaan ruilen tegen twee vrouwtjes. En we zagen nog blesbokken en aapjes.
Daarna op naar de lunch middenin het reservaat, een lekkere salade met kip en honing en mosterd.

Een paar van onze groep gingen daarna nog wandelen met olifanten, maar wij niet. De rest ging met de bus naar het strand voor een wandeling. Na afloop weer met de jeep terug naar het resort. Herman ging hardlopen, wij naar de receptie voor de WiFi. Er loopt hier trouwens ook een hondje rond met de naam WiFi. We dachten eerst dat het een grapje was maar hij heet echt zo.